Rodney Cornett Cuma sabahı 4.30’da kalktı, F-150 kamyonetine atladı ve her zamanki gibi Detroit’in batısındaki zorlu bir kasaba olan Wayne’deki Ford motor fabrikasındaki sabah vardiyasında rapor verdi.
Ancak uzun süredir sendika üyesi olan ve 28 yıldır Ford’da çalışan 56 yaşındaki Bay Cornett, bu sabah ekip lideri olduğu aks montaj alanına gitmiyordu. Bunun yerine, Perşembe günü geç saatlerde Birleşik Otomotiv İşçileri tarafından çağrılan grevin bir parçası olarak altı saat boyunca fabrikanın 1. Kapısında bir düzine meslektaşıyla birlikte grev hattındaydı.
Bay Cornett, “Şimdi Adil Ödeyin!” yazan bir pankart tutarken, “15 yıldır gerçekten büyük bir zam almadık” dedi. arabalar ve kamyonlar sürekli olarak vızıldayarak geçiyor ve grevcileri desteklemek için korna çalıyordu. “Birkaç sözleşme imzaladık ve şirket kötü durumda olduklarını ancak rekor kar elde ettiklerini söylüyor. Statüko olamaz.”
UAW, Detroit’li üç otomobil üreticisiyle yeni bir iş sözleşmesi müzakeresi yürütüyor, ancak taraflar ücretler ve diğer pek çok konuda birbirinden uzak kaldığından sendika, mevcut sözleşmenin gece yarısı sona ermesiyle başlayan bir grev çağrısında bulundu.
UAW başlangıçta üç üreticiyi de (General Motors, Ford ve Stellantis) greve çıkardı, ancak kapatmaları bu şirketlerin her birindeki bir fabrikayla sınırladı. Ford’un Wayne’deki Michigan montaj tesisinde, montaj alanı ve boyahanedeki yalnızca 3.300 işçi hattı terk etti, ancak bu, fabrikanın kapatılması için yeterli.
Toledo, Ohio’daki Stellantis Jeep kompleksindeki 5.800 UAW işçisinin tamamı ve GM’nin Wentzville, Missouri’deki kamyonet fabrikasındaki 3.600 sendika üyesi de greve gitti.
Grevin sınırlı da olsa otomobil üreticileri üzerinde etkisi olacak. Etkilenen araçlar en popüler ve karlı olanlar arasında yer alıyor. Ford fabrikası, sağlam bir spor arazi aracı olan Bronco’yu üretiyor ve Ranger pikapının yeni bir versiyonunu üretmeye hazırlanıyor. Jeep, Gladiator ve Wrangler modellerini Toledo’da üretiyor. GM fabrikası Chevrolet Colorado ve GMC Canyon pikaplarını üretiyor.
UAW Başkanı Shawn Fain, görüşmelerin anlaşmaya varamaması durumunda sendikanın grevi başka fabrikalara da genişletebileceğini söyledi. Perşembe akşamı Facebook’ta yayınlanan bir videoda, “Bu, müzakerelerdeki etkimizi artıracak ve şirketler için kafa karışıklığına neden olacak” dedi.
Bay Fain, gece yarısı grev başladıktan sonra Wayne’deki Ford fabrikasının dışındaki işçilere katıldı. Sendika, şirketlerle görüşmeleri bir günlüğüne kesti ancak görüşmelerin Cumartesi günü devam etmesini beklediğini söyledi.
Sendika önümüzdeki dört yıl içinde yüzde 40’lık ücret artışı çağrısında bulundu; bu, üç şirketin CEO’larının son dört yılda gördüğü maaş artışlarıyla hemen hemen aynı.
Diğer talepleri arasında, yeni işe alınanların, emektarların saat başına 32 dolar olan ücretinin yaklaşık üçte birinden daha az kazanmasını ve maaş skalasının en üst noktasına ulaşmadan önce sekiz yıl çalışmasını gerektiren bir maaş skalasının kaldırılması da yer alıyor. Bu aynı zamanda şirketlerin emekli sağlık sigortası ödemesini, daha fazla ücretli izin sunmasını ve şu anda emeklilik için yalnızca 401(k) tasarruf hesabına sahip olan işçilere emekli maaşı sağlamasını da gerektirecek.
Şirketler yüzde 20 civarında ücret artışı teklif etti ancak sendikanın diğer taleplerinin çoğunu reddetti.
Ford fabrikasındaki bazı grevciler, sendikanın son yıllarda otomobil üreticilerinin 2007-2008 mali krizini atlatmasına yardımcı olmak için vermek zorunda kaldığı tavizleri dengelemek için yüzde 30 veya daha fazla zam gerektiğini söyledi.
Forklift sürücüsü olan 42 yaşındaki Jason Vinson, 2007’de geçici işçi olarak işe başladı, saatte yaklaşık 17 dolar kazandı, ardından kovulana kadar 25 dolara kadar çalıştı. 2012 yılında yeniden işe alındığında saati 17 dolardan başlamak zorunda kaldığını söyledi.
Omuz silkerek, “Yalnızca asgari tutarı ödemeye alışmam gerekiyordu” dedi. Şu anda saatte 32 dolar kazandığını ancak fabrikasının ürettiği kar ve geçmişte yaptığı fedakarlıklar nedeniyle önemli bir artışın gerekli olduğuna inandığını söyledi.
Birçoğu kırmızı tişört giyen grevciler, pankartlar salladılar ve yoldan geçen sürücülerin korna seslerine karşılık verdi. Gözcülükler altı saatlik vardiyalar halinde gerçekleştiriliyor; Sendika üyelerinin haftada bir vardiya çalışması planlanıyor.
Sendika, 825 milyon dolarlık grev fonunu kullanarak grevci işçilere haftada 500 dolar ödeyecek ve onların sağlık sigorta primlerini karşılayacak. Bu yardımcı olur ancak yine de bazı çalışanlar için zorluklara neden olur.
Ford’da 16 yıldır çalışan 42 yaşındaki montaj işçisi Diana Osborne, “Kablolu televizyonumdan kurtuluyorum” dedi. Ve Ulusal Muhafızlara yeni katılan 18 yaşındaki kızı, işler gerçekten zorlaşırsa ona borç vermeyi teklif etti.
Aks montajı ekibi lideri Bay Cornett saatte 32 dolar kazanıyor ancak oğlunu üniversiteye gönderme konusunda endişeli olduğunu söyledi. Haftada 40 saat çalışırsa yılda yaklaşık 67.000 dolar kazanacak. “Bir üniversite var, ayrıca emlak vergileri artıyor, benzin fiyatları tavan yapıyor” diye şikayet etti.
Zam dışında, yeni işçilere ve gazilere farklı ödemeler yapan kademeli ücret sisteminin sona ermesini istiyor ve meslektaşlarının aynı işi yaparak saatte 22 veya 24 dolar kazandığını görmenin “cesaret kırıcı” olduğunu söylüyor.
Hepimiz çok çalışıyoruz dedi. “Hattaki işinizi tamamlamak için belirli bir süreniz var ve görevlerimiz saniyelere göre zamanlanıyor. Hat bir kere başladıktan sonra biz mola verene kadar durmuyor. Pek çok yeni çalışan geliyor ve acı çekiyor, benimle aynı acıyı çekiyorlar, dolayısıyla onlara da benimle aynı ücret ödenmeli.”
Ancak uzun süredir sendika üyesi olan ve 28 yıldır Ford’da çalışan 56 yaşındaki Bay Cornett, bu sabah ekip lideri olduğu aks montaj alanına gitmiyordu. Bunun yerine, Perşembe günü geç saatlerde Birleşik Otomotiv İşçileri tarafından çağrılan grevin bir parçası olarak altı saat boyunca fabrikanın 1. Kapısında bir düzine meslektaşıyla birlikte grev hattındaydı.
Bay Cornett, “Şimdi Adil Ödeyin!” yazan bir pankart tutarken, “15 yıldır gerçekten büyük bir zam almadık” dedi. arabalar ve kamyonlar sürekli olarak vızıldayarak geçiyor ve grevcileri desteklemek için korna çalıyordu. “Birkaç sözleşme imzaladık ve şirket kötü durumda olduklarını ancak rekor kar elde ettiklerini söylüyor. Statüko olamaz.”
UAW, Detroit’li üç otomobil üreticisiyle yeni bir iş sözleşmesi müzakeresi yürütüyor, ancak taraflar ücretler ve diğer pek çok konuda birbirinden uzak kaldığından sendika, mevcut sözleşmenin gece yarısı sona ermesiyle başlayan bir grev çağrısında bulundu.
UAW başlangıçta üç üreticiyi de (General Motors, Ford ve Stellantis) greve çıkardı, ancak kapatmaları bu şirketlerin her birindeki bir fabrikayla sınırladı. Ford’un Wayne’deki Michigan montaj tesisinde, montaj alanı ve boyahanedeki yalnızca 3.300 işçi hattı terk etti, ancak bu, fabrikanın kapatılması için yeterli.
Toledo, Ohio’daki Stellantis Jeep kompleksindeki 5.800 UAW işçisinin tamamı ve GM’nin Wentzville, Missouri’deki kamyonet fabrikasındaki 3.600 sendika üyesi de greve gitti.
Grevin sınırlı da olsa otomobil üreticileri üzerinde etkisi olacak. Etkilenen araçlar en popüler ve karlı olanlar arasında yer alıyor. Ford fabrikası, sağlam bir spor arazi aracı olan Bronco’yu üretiyor ve Ranger pikapının yeni bir versiyonunu üretmeye hazırlanıyor. Jeep, Gladiator ve Wrangler modellerini Toledo’da üretiyor. GM fabrikası Chevrolet Colorado ve GMC Canyon pikaplarını üretiyor.
UAW Başkanı Shawn Fain, görüşmelerin anlaşmaya varamaması durumunda sendikanın grevi başka fabrikalara da genişletebileceğini söyledi. Perşembe akşamı Facebook’ta yayınlanan bir videoda, “Bu, müzakerelerdeki etkimizi artıracak ve şirketler için kafa karışıklığına neden olacak” dedi.
Bay Fain, gece yarısı grev başladıktan sonra Wayne’deki Ford fabrikasının dışındaki işçilere katıldı. Sendika, şirketlerle görüşmeleri bir günlüğüne kesti ancak görüşmelerin Cumartesi günü devam etmesini beklediğini söyledi.
Sendika önümüzdeki dört yıl içinde yüzde 40’lık ücret artışı çağrısında bulundu; bu, üç şirketin CEO’larının son dört yılda gördüğü maaş artışlarıyla hemen hemen aynı.
Diğer talepleri arasında, yeni işe alınanların, emektarların saat başına 32 dolar olan ücretinin yaklaşık üçte birinden daha az kazanmasını ve maaş skalasının en üst noktasına ulaşmadan önce sekiz yıl çalışmasını gerektiren bir maaş skalasının kaldırılması da yer alıyor. Bu aynı zamanda şirketlerin emekli sağlık sigortası ödemesini, daha fazla ücretli izin sunmasını ve şu anda emeklilik için yalnızca 401(k) tasarruf hesabına sahip olan işçilere emekli maaşı sağlamasını da gerektirecek.
Şirketler yüzde 20 civarında ücret artışı teklif etti ancak sendikanın diğer taleplerinin çoğunu reddetti.
Ford fabrikasındaki bazı grevciler, sendikanın son yıllarda otomobil üreticilerinin 2007-2008 mali krizini atlatmasına yardımcı olmak için vermek zorunda kaldığı tavizleri dengelemek için yüzde 30 veya daha fazla zam gerektiğini söyledi.
Forklift sürücüsü olan 42 yaşındaki Jason Vinson, 2007’de geçici işçi olarak işe başladı, saatte yaklaşık 17 dolar kazandı, ardından kovulana kadar 25 dolara kadar çalıştı. 2012 yılında yeniden işe alındığında saati 17 dolardan başlamak zorunda kaldığını söyledi.
Omuz silkerek, “Yalnızca asgari tutarı ödemeye alışmam gerekiyordu” dedi. Şu anda saatte 32 dolar kazandığını ancak fabrikasının ürettiği kar ve geçmişte yaptığı fedakarlıklar nedeniyle önemli bir artışın gerekli olduğuna inandığını söyledi.
Birçoğu kırmızı tişört giyen grevciler, pankartlar salladılar ve yoldan geçen sürücülerin korna seslerine karşılık verdi. Gözcülükler altı saatlik vardiyalar halinde gerçekleştiriliyor; Sendika üyelerinin haftada bir vardiya çalışması planlanıyor.
Sendika, 825 milyon dolarlık grev fonunu kullanarak grevci işçilere haftada 500 dolar ödeyecek ve onların sağlık sigorta primlerini karşılayacak. Bu yardımcı olur ancak yine de bazı çalışanlar için zorluklara neden olur.
Ford’da 16 yıldır çalışan 42 yaşındaki montaj işçisi Diana Osborne, “Kablolu televizyonumdan kurtuluyorum” dedi. Ve Ulusal Muhafızlara yeni katılan 18 yaşındaki kızı, işler gerçekten zorlaşırsa ona borç vermeyi teklif etti.
Aks montajı ekibi lideri Bay Cornett saatte 32 dolar kazanıyor ancak oğlunu üniversiteye gönderme konusunda endişeli olduğunu söyledi. Haftada 40 saat çalışırsa yılda yaklaşık 67.000 dolar kazanacak. “Bir üniversite var, ayrıca emlak vergileri artıyor, benzin fiyatları tavan yapıyor” diye şikayet etti.
Zam dışında, yeni işçilere ve gazilere farklı ödemeler yapan kademeli ücret sisteminin sona ermesini istiyor ve meslektaşlarının aynı işi yaparak saatte 22 veya 24 dolar kazandığını görmenin “cesaret kırıcı” olduğunu söylüyor.
Hepimiz çok çalışıyoruz dedi. “Hattaki işinizi tamamlamak için belirli bir süreniz var ve görevlerimiz saniyelere göre zamanlanıyor. Hat bir kere başladıktan sonra biz mola verene kadar durmuyor. Pek çok yeni çalışan geliyor ve acı çekiyor, benimle aynı acıyı çekiyorlar, dolayısıyla onlara da benimle aynı ücret ödenmeli.”