Transgender Gençler İçin Dış Dünyadan Bir Cennet. S’Mores ile.
MAKANDA, Ill. — Camp Indigo Point’teki ortaokul öğrencileri gölde yüzdükten, ukulele pratiği yaptıktan ve folyo paketlerini şu anda ateşte kavrulan kıyma ve sebzelerle doldurduktan sonra, her iki tarafta yedi dakika sonra kulübelerinin yanında takılıyorlardı. .
Emlakçı ve kamp danışmanı olan Arin Webber, kampçıların dikkatini çekmek için sıcağa ve açlığa karşı yarışıyordu. Yine de akşam yemeğini beklerken kampçıları biraz açılmaları için dürttü.
Ne ile gurur duyuyorlardı? Neredeyse tamamı trans, cinsiyete uymayan veya queer olarak tanımlanan ve bir hafta boyunca ormanda tecrit edilmiş olarak ülkenin dört bir yanından gelen gruba sordu.
“Kendim olmak ve başkalarının ne düşündüğünü umursamamak,” dedi, doğayı şaşırtıcı bir kolaylıkla kat ettiği koyu yeşil tulum ve platform takozları giyen bir kampçı olan Ginny.
“Topuklu ayakkabılarla!” Bayan Webber ekledi.
“Öldür!” diğer kampçılar, övgünün en yüksek biçimi olarak düşünülen bir terim olarak seslendiler.
Indigo Point, kampçıların, cinsiyet kimlikleriyle boğuşan genç insanlar için bir mayın tarlası olabilecek bir dış dünyadan biraz mesafe arayabilecekleri ender bir yer olan bir vaha olarak tasarlandı.
Eloise ve Rowan, kamp ateşinde pişirdikleri akşam yemeklerini yiyorlar.
Indigo Point, zaten benzersiz bir şekilde savunmasız olan kampçıların dış dünyadan biraz mesafe arayabilecekleri nadir bir yer olarak yaratıldı.
Bu yaz ilk kez düzenlenen kamp, kısmen ülke çapındaki muhafazakar politikacıların transseksüel karşıtı yasaları agresif bir şekilde zorlamalarına tepki olarak aceleyle düzenlendi – savunucuların söylediğine göre bu çabalar, gençlerden oluşan bir topluluk için daha karanlık bir iklime katkıda bulundu. zaten benzersiz bir şekilde savunmasızlar.
Birçok eyalet, trans öğrencilerin okul sporlarına katılımını sınırlayan yasalar çıkardı. Diğerleri, cinsiyet kimliği ve cinsel yönelimle ilgili sınıf tartışmalarını kısıtladı. Bu bahar Alabama’da vali, transseksüel bir çocuğun geçişine yardımcı olmak için tıbbi deva sağlayan doktorlar ve hemşireler için hapis cezasını tehdit eden bir yasayı imzaladı. Teksas valisi, böyle bir devanın çocuk istismarı olarak soruşturulması gerektiğini söyledi.
Bu yıl yayınlanan bir rapora göre, siyasi sürtüşme, transgender olarak tanımlanan gençlerin sayısının son yıllarda neredeyse iki katına çıkmasıyla ortaya çıkıyor. Uzmanlar, gençlerin cinsiyet kimliklerini keşfetmek için giderek daha fazla dile sahip olduklarını ve trans bir birey olarak yaşamanın ne anlama geldiğine dair fikirlerin bile değiştiğini söylüyor. Bazı gençler başka bir cinsiyete geçmek için hormonlar veya ameliyatlar arar, bazıları ise istemez. Cinsiyete bağlı devada kullanılan bazı tedaviler tıbbi riskler taşır.
Indigo Point’te, en genç kampçılardan bazıları bile siyasi akımların son derece farkındaydı.
Michiganlı 11 yaşındaki Eloise, “Kuir olan taraflarımı paylaşmak yasa dışı olabilir” dedi. “Bu gerçekten korkutucu bir olasılık gibi geliyor.”
Organizatörler, kampçılara kendileri gibi diğer gençlerle zaman geçirme şansı vermeyi ve aynı zamanda sanal yabancılarla kabinlere yığılmanın getirdiği tüm eğlence ve hayal kırıklığı ile yaz kampını deneyimlemelerini sağlamayı umuyordu. Etiket oynadılar, batik tişörtler yaptılar, s’mores yaptılar, bir Ouija tahtasıyla ruhları çağırdılar ve herhangi biri doğmadan çok önce piyasaya sürülmesine rağmen bir şekilde sözlerini bildikleri bir Backstreet Boys şarkısına eşlik ettiler.
Ve bazen, kamp ateşi etrafındaki sohbetlerde, tercih ettikleri isimleri kullanmayı reddeden aile üyelerinden, yıpranmış arkadaşlıklardan bahsettiler.
En genç kampçılardan bazıları bile siyasi akımların son derece farkındaydı.
Camp Indigo Point’in müzik direktörü Daniel Goldschmidt, akşam yemeğinden önce makyaj yapıyor.
Programa, yaşları ilkokuldan liseye kadar değişen 26 eyaletten 96 çocuk, güney Illinois’deki genişleyen eski bir Kız İzci kampına katıldı. Geniş ormanlar, yürüyüş yolları ve elektriği ve kesinlikle Wi-Fi’si olmayan açık hava kabinleri vardı.
Sadece bir hafta sürse bile yaz kampının bir büyüsü vardır. Arkadaşlıklar hızla oluşur – ve kendi kelime dağarcığına sahip bir topluluk da öyle. Burada, trans bireyler hakkında incitici şeyler söyleyen sınıf arkadaşlarına karşı çıkan kampçılar “öldürdü”. Rowan adlı bir kampçı tarafından keşfedilen başka bir dünyaya ait ay güvesi de öyleydi.
Tersine, olmayan şeyler – veya yaptı değil – öldürme, tozlu, huysuz, küflü ve hepsinden daha sert olarak “öldürülmez” olarak çeşitli saldırılara uğradı. Yakıcı sıcağı, trans karşıtı yasaları destekleyen politikacıları, burun kanamaları ve bütün haftayı duş almadan geçiren kampçıları içeren rezil bir kadro büyüdü.
Iowa’dan Timber adlı bir kampçı, “Kelimenin tam anlamıyla küflü,” dedi. “Kelimenin tam anlamıyla huysuz.”
Kokmuş oda arkadaşları, sıkışık odalar, böcek ısırıkları, evden ayrılma – tüm bunlar tahriş ve endişe uyandırdı. Her gün birkaç kampçı erken ayrıldı veya kampa yaklaştı.
Organizatörler, kampa katılan hiç kimsenin, dış dünyanın aksine kimliğini açıklamasına gerek olmadığını söyledi.
Kampçılar yaşlarına göre “köylere” ve kulübelere ayrıldılar, ancak cinsiyet çizgileri boyunca düzgün bir şekilde bölünmediler, birçok kampçı ve danışman ikili olmadığı için imkansız bir görevdi ve kampın amacı toplumsal cinsiyet normlarının kısıtlamalarından bir sığınak olmaktı. Organizatörler, kampçıların ilk kez farklı zamirleri deneyerek veya üstsüz yüzerek keşfetme özgürlüğüne ve güvenine sahip olduklarını hissettikleri bir ortam yaratmak istediler.
Bir öğleden sonra, diğer kampçılar göle su sıçratırken, Eloise kıyıda, üzerinde “Lakefront Hilton” yazan bir tabela olan ahşap bir kulübenin verandasında bir kitapla kıvrılmıştı.
Temelini bulması için zamana ihtiyacı vardı. Çarşamba günü, programın yaklaşık yarısında arkadaş edinmeye başladı. Isı ve böcekler bir eziyet olmasına rağmen, gelecek yıl geri dönmeyi düşünüyordu.
“Daha fazla mahremiyet olacağını umardım,” dedi.
“Klima!” dedi az önce yürüyen Ginny. “Klima!”
Danışman Bayan Webber, “İlk yıl için ve elimizdeki ne kadar az kaynakla – sizinle çok gurur duyuyorum” dedi.
“Hepiniz sertsiniz,” diye ekledi Bayan Webber.
Eloise, “Biraz öyle olmalı,” dedi.
St. Louis’den yaklaşık iki saat uzaklıkta bulunan Indigo Point, diğer yaz kamplarında bulunan birçok aktivite sunuyordu.
Organizatörler, kampçılara kendileri gibi diğer gençlerle zaman geçirme şansı vermeyi ve aynı zamanda kamp hayatını deneyimlemelerini sağlamayı umuyordu.
Kuzey Illinois’den bir kampçı olan AJ, deneyim konusunda endişeliydi, ancak kampa sadece birkaç gün içinde Timber ile özel bir bağ kurdu.
Gölden çıktıktan sonra ikisi de sırılsıklam olmuştu. 12 yaşındaki Timber, 14 yaşındaki AJ’nin, ikisinin de sevdiği bir kitaptan bir satır olan çantasına el yazısıyla yazdığı bir alıntıyı fark etti. Ondan sonra, neredeyse ayrılmazlardı.
Şakalaştılar, ama daha derin konuşmalar da yaptılar. AJ, babasıyla olan gergin ilişkisinden ve mesafesini korumaya nasıl karar verdiğinden bahsetti.
“Küflü, kardeşim,” diye yanıtladı Timber.
Son öğleden sonra, kendi yollarına gitmek zorunda kaldılar. Ortaokul öğrencileri iki grup kabin arasında bölünmüştü. AJ, Whippoorwill’deydi; Rengarenk saçları olan ve bütün gün burnunda “gay” karalamasıyla geçen Timber, Hilltop’taydı. Şişe çevirme oyununun ardından küçük bir skandal çıktı ve ortaokul kampçıları iki köy arasında geçiş yapma ayrıcalığını kaybetti.
Yaz sıcağında göl etkinlikleri memnuniyetle karşılandı.
Kampın eğlencesine ek olarak, tahrişler de vardı: kokuşmuş oda arkadaşları, sıkışık odalar, böcek ısırıkları ve evden ayrılma. Bazı kampçılar erken ayrıldı.
Cumartesi sabahı, Indigo Point’teki son sabahları, ilk günkü düğümlü mide hissi geri döndü, ancak farklı nedenlerle. Bir hafta önce kampçılar, tanıdık olmayan bir yerde arkadaş edinme konusunda endişeliydiler. Artık normal hayatlarına, düzenli arkadaşlarına, düzenli mücadelelerine döneceklerdi.
Yemekhanede duvara bir soru asıldı: Kampla ilgili en çok neyi özleyeceksiniz? Yapışkan notlarda kampçılar yanıtladı:
“Arkadaşlarım.”
“Eşcinsel insanlar.”
“Çevrenizdeki insanların sizi kabul edip etmeyeceğini merak etmenize gerek yok.”
Kısa süre sonra kampçıların aileleri onları evlerine götürmek için gelecek, ormandan çıkıp dünyaya geri dönen uzun yolculuklara çıkacaklardı. Ancak ondan önce, AJ ve Timber, bağları bozulmadan hayatlarına geri dönme sözü verdiler.
Mesajlaşacaklardı, söz verdiler ve gelecek yaz kampta birbirlerini göreceklerdi, kaldıkları yerden devam edeceklerdi.
Alıntıdır
MAKANDA, Ill. — Camp Indigo Point’teki ortaokul öğrencileri gölde yüzdükten, ukulele pratiği yaptıktan ve folyo paketlerini şu anda ateşte kavrulan kıyma ve sebzelerle doldurduktan sonra, her iki tarafta yedi dakika sonra kulübelerinin yanında takılıyorlardı. .
Emlakçı ve kamp danışmanı olan Arin Webber, kampçıların dikkatini çekmek için sıcağa ve açlığa karşı yarışıyordu. Yine de akşam yemeğini beklerken kampçıları biraz açılmaları için dürttü.
Ne ile gurur duyuyorlardı? Neredeyse tamamı trans, cinsiyete uymayan veya queer olarak tanımlanan ve bir hafta boyunca ormanda tecrit edilmiş olarak ülkenin dört bir yanından gelen gruba sordu.
“Kendim olmak ve başkalarının ne düşündüğünü umursamamak,” dedi, doğayı şaşırtıcı bir kolaylıkla kat ettiği koyu yeşil tulum ve platform takozları giyen bir kampçı olan Ginny.
“Topuklu ayakkabılarla!” Bayan Webber ekledi.
“Öldür!” diğer kampçılar, övgünün en yüksek biçimi olarak düşünülen bir terim olarak seslendiler.
Indigo Point, kampçıların, cinsiyet kimlikleriyle boğuşan genç insanlar için bir mayın tarlası olabilecek bir dış dünyadan biraz mesafe arayabilecekleri ender bir yer olan bir vaha olarak tasarlandı.
Eloise ve Rowan, kamp ateşinde pişirdikleri akşam yemeklerini yiyorlar.
Indigo Point, zaten benzersiz bir şekilde savunmasız olan kampçıların dış dünyadan biraz mesafe arayabilecekleri nadir bir yer olarak yaratıldı.
Bu yaz ilk kez düzenlenen kamp, kısmen ülke çapındaki muhafazakar politikacıların transseksüel karşıtı yasaları agresif bir şekilde zorlamalarına tepki olarak aceleyle düzenlendi – savunucuların söylediğine göre bu çabalar, gençlerden oluşan bir topluluk için daha karanlık bir iklime katkıda bulundu. zaten benzersiz bir şekilde savunmasızlar.
Birçok eyalet, trans öğrencilerin okul sporlarına katılımını sınırlayan yasalar çıkardı. Diğerleri, cinsiyet kimliği ve cinsel yönelimle ilgili sınıf tartışmalarını kısıtladı. Bu bahar Alabama’da vali, transseksüel bir çocuğun geçişine yardımcı olmak için tıbbi deva sağlayan doktorlar ve hemşireler için hapis cezasını tehdit eden bir yasayı imzaladı. Teksas valisi, böyle bir devanın çocuk istismarı olarak soruşturulması gerektiğini söyledi.
Bu yıl yayınlanan bir rapora göre, siyasi sürtüşme, transgender olarak tanımlanan gençlerin sayısının son yıllarda neredeyse iki katına çıkmasıyla ortaya çıkıyor. Uzmanlar, gençlerin cinsiyet kimliklerini keşfetmek için giderek daha fazla dile sahip olduklarını ve trans bir birey olarak yaşamanın ne anlama geldiğine dair fikirlerin bile değiştiğini söylüyor. Bazı gençler başka bir cinsiyete geçmek için hormonlar veya ameliyatlar arar, bazıları ise istemez. Cinsiyete bağlı devada kullanılan bazı tedaviler tıbbi riskler taşır.
Indigo Point’te, en genç kampçılardan bazıları bile siyasi akımların son derece farkındaydı.
Michiganlı 11 yaşındaki Eloise, “Kuir olan taraflarımı paylaşmak yasa dışı olabilir” dedi. “Bu gerçekten korkutucu bir olasılık gibi geliyor.”
Organizatörler, kampçılara kendileri gibi diğer gençlerle zaman geçirme şansı vermeyi ve aynı zamanda sanal yabancılarla kabinlere yığılmanın getirdiği tüm eğlence ve hayal kırıklığı ile yaz kampını deneyimlemelerini sağlamayı umuyordu. Etiket oynadılar, batik tişörtler yaptılar, s’mores yaptılar, bir Ouija tahtasıyla ruhları çağırdılar ve herhangi biri doğmadan çok önce piyasaya sürülmesine rağmen bir şekilde sözlerini bildikleri bir Backstreet Boys şarkısına eşlik ettiler.
Ve bazen, kamp ateşi etrafındaki sohbetlerde, tercih ettikleri isimleri kullanmayı reddeden aile üyelerinden, yıpranmış arkadaşlıklardan bahsettiler.
En genç kampçılardan bazıları bile siyasi akımların son derece farkındaydı.
Camp Indigo Point’in müzik direktörü Daniel Goldschmidt, akşam yemeğinden önce makyaj yapıyor.
Programa, yaşları ilkokuldan liseye kadar değişen 26 eyaletten 96 çocuk, güney Illinois’deki genişleyen eski bir Kız İzci kampına katıldı. Geniş ormanlar, yürüyüş yolları ve elektriği ve kesinlikle Wi-Fi’si olmayan açık hava kabinleri vardı.
Sadece bir hafta sürse bile yaz kampının bir büyüsü vardır. Arkadaşlıklar hızla oluşur – ve kendi kelime dağarcığına sahip bir topluluk da öyle. Burada, trans bireyler hakkında incitici şeyler söyleyen sınıf arkadaşlarına karşı çıkan kampçılar “öldürdü”. Rowan adlı bir kampçı tarafından keşfedilen başka bir dünyaya ait ay güvesi de öyleydi.
Tersine, olmayan şeyler – veya yaptı değil – öldürme, tozlu, huysuz, küflü ve hepsinden daha sert olarak “öldürülmez” olarak çeşitli saldırılara uğradı. Yakıcı sıcağı, trans karşıtı yasaları destekleyen politikacıları, burun kanamaları ve bütün haftayı duş almadan geçiren kampçıları içeren rezil bir kadro büyüdü.
Iowa’dan Timber adlı bir kampçı, “Kelimenin tam anlamıyla küflü,” dedi. “Kelimenin tam anlamıyla huysuz.”
Kokmuş oda arkadaşları, sıkışık odalar, böcek ısırıkları, evden ayrılma – tüm bunlar tahriş ve endişe uyandırdı. Her gün birkaç kampçı erken ayrıldı veya kampa yaklaştı.
Organizatörler, kampa katılan hiç kimsenin, dış dünyanın aksine kimliğini açıklamasına gerek olmadığını söyledi.
Kampçılar yaşlarına göre “köylere” ve kulübelere ayrıldılar, ancak cinsiyet çizgileri boyunca düzgün bir şekilde bölünmediler, birçok kampçı ve danışman ikili olmadığı için imkansız bir görevdi ve kampın amacı toplumsal cinsiyet normlarının kısıtlamalarından bir sığınak olmaktı. Organizatörler, kampçıların ilk kez farklı zamirleri deneyerek veya üstsüz yüzerek keşfetme özgürlüğüne ve güvenine sahip olduklarını hissettikleri bir ortam yaratmak istediler.
Bir öğleden sonra, diğer kampçılar göle su sıçratırken, Eloise kıyıda, üzerinde “Lakefront Hilton” yazan bir tabela olan ahşap bir kulübenin verandasında bir kitapla kıvrılmıştı.
Temelini bulması için zamana ihtiyacı vardı. Çarşamba günü, programın yaklaşık yarısında arkadaş edinmeye başladı. Isı ve böcekler bir eziyet olmasına rağmen, gelecek yıl geri dönmeyi düşünüyordu.
“Daha fazla mahremiyet olacağını umardım,” dedi.
“Klima!” dedi az önce yürüyen Ginny. “Klima!”
Danışman Bayan Webber, “İlk yıl için ve elimizdeki ne kadar az kaynakla – sizinle çok gurur duyuyorum” dedi.
“Hepiniz sertsiniz,” diye ekledi Bayan Webber.
Eloise, “Biraz öyle olmalı,” dedi.
St. Louis’den yaklaşık iki saat uzaklıkta bulunan Indigo Point, diğer yaz kamplarında bulunan birçok aktivite sunuyordu.
Organizatörler, kampçılara kendileri gibi diğer gençlerle zaman geçirme şansı vermeyi ve aynı zamanda kamp hayatını deneyimlemelerini sağlamayı umuyordu.
Kuzey Illinois’den bir kampçı olan AJ, deneyim konusunda endişeliydi, ancak kampa sadece birkaç gün içinde Timber ile özel bir bağ kurdu.
Gölden çıktıktan sonra ikisi de sırılsıklam olmuştu. 12 yaşındaki Timber, 14 yaşındaki AJ’nin, ikisinin de sevdiği bir kitaptan bir satır olan çantasına el yazısıyla yazdığı bir alıntıyı fark etti. Ondan sonra, neredeyse ayrılmazlardı.
Şakalaştılar, ama daha derin konuşmalar da yaptılar. AJ, babasıyla olan gergin ilişkisinden ve mesafesini korumaya nasıl karar verdiğinden bahsetti.
“Küflü, kardeşim,” diye yanıtladı Timber.
Son öğleden sonra, kendi yollarına gitmek zorunda kaldılar. Ortaokul öğrencileri iki grup kabin arasında bölünmüştü. AJ, Whippoorwill’deydi; Rengarenk saçları olan ve bütün gün burnunda “gay” karalamasıyla geçen Timber, Hilltop’taydı. Şişe çevirme oyununun ardından küçük bir skandal çıktı ve ortaokul kampçıları iki köy arasında geçiş yapma ayrıcalığını kaybetti.
Yaz sıcağında göl etkinlikleri memnuniyetle karşılandı.
Kampın eğlencesine ek olarak, tahrişler de vardı: kokuşmuş oda arkadaşları, sıkışık odalar, böcek ısırıkları ve evden ayrılma. Bazı kampçılar erken ayrıldı.
Cumartesi sabahı, Indigo Point’teki son sabahları, ilk günkü düğümlü mide hissi geri döndü, ancak farklı nedenlerle. Bir hafta önce kampçılar, tanıdık olmayan bir yerde arkadaş edinme konusunda endişeliydiler. Artık normal hayatlarına, düzenli arkadaşlarına, düzenli mücadelelerine döneceklerdi.
Yemekhanede duvara bir soru asıldı: Kampla ilgili en çok neyi özleyeceksiniz? Yapışkan notlarda kampçılar yanıtladı:
“Arkadaşlarım.”
“Eşcinsel insanlar.”
“Çevrenizdeki insanların sizi kabul edip etmeyeceğini merak etmenize gerek yok.”
Kısa süre sonra kampçıların aileleri onları evlerine götürmek için gelecek, ormandan çıkıp dünyaya geri dönen uzun yolculuklara çıkacaklardı. Ancak ondan önce, AJ ve Timber, bağları bozulmadan hayatlarına geri dönme sözü verdiler.
Mesajlaşacaklardı, söz verdiler ve gelecek yaz kampta birbirlerini göreceklerdi, kaldıkları yerden devam edeceklerdi.
Alıntıdır