Sınırda Ropa Usada Mağazalarında Pound Tarafından Kıyafet Almak
McALLEN, Teksas — Bir dağ giysisi, Juani Lira’nın minicik vücudunun yarısını belden aşağısını yuttu. Ancak 67 yaşındaki oyuncunun umurunda değildi. Bayan Lira, yapay elmaslarla süslenmiş bir çift siyah şortu yakından inceledi ve etkilenmeden arkasına fırlattı. Genç torunu için fazla gösterişli, diye mırıldandı.
Bayan Lira daha sonra uzun kollu, inci renginde bir bluz gördü, etiketi hala bozulmamış. Bingo. Sanki elinden bir şey kaçıyormuş gibi etrafına bakındı ve bluzu bir spor çantasının altına sıkıştırdı. Kilosu 71 sent olan Bayan Lira, McAllen şehir merkezindeki Ludy’s Ropa Usada’da 13 torununun çoğunu giydirecek kadar büyük bir yük toplamaya gidiyordu.
Çoğu kadın, bunaltıcı depoların içindeki büyük kumaş yığınlarını karıştıran insanların görüntüsü Rio Grande Vadisi’nde pek olağandışı değil.
Ülkenin her yerinde kullanılmış giyim mağazaları faaliyet gösterirken, ülkenin en fakir bölgelerinden birinde, dev ropa usada mağazaları – steroidlerle yapılan bir nevi tasarruf mağazaları – onlarca yıldır sınır yaşamının kültürel ve ticari manzarasının bir parçası olmuştur. .
Koronavirüs pandemisinin neden olduğu ek ekonomik altüst oluşla birlikte, mağazalar hem alışveriş yapılacak yerler hem de El Valle’nin sosyal ve ekonomik karışımının bir parçası haline geldi. yerliler bölgeyi arar. Alışveriş yapanlar, kelimenin tam anlamıyla pazarlık yapmak için saatler harcayabilir ve ara sıra Aeropostale veya Polo giysisini puanlayabilir. Bazıları seçim ürünlerini bit pazarlarında satıyor.
Geri dönüştürülmüş giysi tedarikçilerinden gelen teslimatlarla, büyük kutu mağazalarından atılan ürünler de dahil olmak üzere ülkenin her yerinden yük bırakan sonsuz bir kamyon geçit töreni. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Ropa usada mağazaları, onlarca yıldır sınır yaşamının tanıdık bir özelliği olmuştur. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Geri dönüştürülmüş giysi tedarikçilerinden teslimatların yapıldığı sonsuz bir kamyon geçit töreni, büyük kutu perakendecilerinden atılan ürünler de dahil olmak üzere ülkenin her yerinden yükler bırakıyor. Giysiler daha sonra, bazıları basketbol sahası büyüklüğündeki zeminlere atılıyor.
Tesiste satılmayan her şey kategorilere yığılır – kışlık giysiler, bebek giysileri, erkek gömlekleri, kadın kazakları – ve plastik kaplar ve balyalar içinde dünyanın dört bir yanındaki toplu alıcılara, Meksika’ya ya da Meksika’ya kadar gönderilir. Japonya kadar uzak.
Alışveriş yapanlardan genellikle buldukları her şey için pound başına 35 ila 71 sent arasında ücret alan işletmeler gözden kaçırılmaz. Meksika, Reynosa’dan Uluslararası Köprü’nün hemen ötesinde, sürücülere “ROPA USADA” diye bağıran ve “Pacas” veya toplu satışların satışını ilan eden yüksek boyalı tabelalarla müjdelenen heybetli depolar ufukta görünüyor. Vadideki yaşamdan daha büyük varlıklarına rağmen, dükkanlar göreceli olarak karanlıkta çalışıyor.
Texas Rio Grande Valley Üniversitesi Sınır Ekonomik Araştırmaları Merkezi direktörü Salvador Contreras, birçok işlem nakit olarak yapıldığından, kağıt üzerinde bir iz bulmak genellikle zor, dedi.
Yine de, çok kuşaklı ailelerin genellikle aynı çatı altında yaşadığı ve çok mütevazı kaynakları esnetmeye ihtiyaç duyduğu ülkenin bir bölümünde popülerlikleri aşikardır. (McAllen bölgesindeki işsizlik oranı yakın zamanda yüzde 8’i geçti, Teksas’ın geri kalanındaki oranın neredeyse iki katı).
Bazıları Rio Grande’den sadece bir mil uzakta olan ropa usada depolarına yapılan birkaç ziyaret sırasında mağaza işletmecileri işlerini ve müşterilerinin mahremiyetini koruyorlardı. Fotoğrafları yasaklayan işaretler genellikle girişe asıldı, bu da atılan giysiler için alışveriş yapmanın damgasının devam ettiğini hatırlattı. Bazı insanlar yüzlerini giysi yığınlarına gizledi ve bazıları göz temasından kaçındı.
Ancak uzun süredir ropa usada alışverişi yapan 64 yaşındaki Angelica Gallardo gibi diğerleri, geçinmek için mücadele etmenin ve büyüyen klanınızı giydirmek için elinizden gelenin en iyisini yapmanın utanılacak bir şey olmadığını hissettiler. Bayan Gallardo, sonsuz bir potansiyel satın alma yığınını titizlikle incelemek için saatler harcıyor. “Kazmak zorundasın!” dedi.
Tesiste satılmayan her şey kategorilere ayrılır – kışlık giysiler, bebek giysileri, erkek gömlekleri, kadın kazakları – ve yurt dışına plastik olarak gönderilir kaplar ve balyalar. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Angelica Gallardo, 1970’lerden beri ropa usada mağazalarında alışveriş yapıyor. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Gallardo, Wal-Mart veya Target gibi bir zincir mağazada tek bir giyim eşyası için 20 ila 30 dolar harcamanın anlamsız olduğunu söyledi. “‘Ta’ muy caro” – çok pahalı – dedi elleriyle işaret ederek. Onun yedek parası yok. Bayan Gallardo, McAllen’daki ofisleri temizleyerek yarı zamanlı çalışarak saatte 9 dolar kazanıyor.
Ms. 1970’lerden beri ropa usada satış noktalarında alışveriş yaptığını söyleyen Gallardo, “pila”dan “iyi şeylere”, yani yığına keskin bir bakış geliştirdi. “Delikleri olan ya da gerçekten kullanılmış görünenler burada kalsın,” dedi.
Parlak renkler gözünü alıyor. Giysilere basılan popüler kültür karakterlerinin görüntüleri de öyle. Mart ayının sonlarında bir gün, Bayan Gallardo, kargaşanın kenarındaki soğuk betonun üzerine oturdu ve bir beş yaşını kutlamaya hazırlanan biri de dahil olmak üzere 11 torununu düşünerek özenle bir eşyayı aldı.
“Yıldız Savaşları”ndan bir droid görüntüsü olan tek bir çorap buldu. Torunum buna bayılacak, dedi. “Diğeri nerede?”
Kolunu yığına soktu ve muzaffer bir gülümseme paylaştı. “Ahí ‘ta”, işte burada, dedi onu bulduğunda.
Aramasına ara verdi ve tanıdık bir yüz için odayı taradı, ancak pamuk, polyester, kot, dantel ve deri denizi arasında yalnızca rastgele hareket eden kolları ve sallanan başların üstlerini görebildi.
Ama sonra neşesi Lira Hanım’ın dikkatini çekti. Diğer kadınlar başlarını kaldırdı.
Bayan Gallardo, güllerle süslenmiş bir masa örtüsüne benzeyen eteği açtı.
“Bu, Quinceañera için harika,” dedi Bayan Lira, Bayan Gallardo’nun torununu kastederek.
Bayan Lira’nın kendi mücevherlerini, siyah bikini altı ve beyaz üstünü bulması sadece birkaç saniye sürdü. Yaz köşede, dedi.
“Ben bunları giymem!” dedi Bayan Gallardo. “Ben bir büyükanneyim.”
“Plajda yaparım,” diye yanıtladı Bayan Lira, giysilere sarılarak. İkisi de bir kahkaha paylaştı.
Bayan Gallardo, yaklaşık 30 pound kıyafet için 24 dolar ödedi. Bayan Lira, yaklaşık 6 dolara sekiz pound verdi.
Meksika’da kullanılmış giyim işi yapan ve satan Alexis Ríos, Hidalgo’da 100 kiloluk demetler halinde konacak kıyafetleri sıralıyor, Texas Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Jonathan A. García, 20, Ludy’s Ropa Usada’da bir demet giysi yapıyor. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Ropa usada mağazalarından alışveriş yapan herkes bunu ekonomik nedenlerle yapmaz. Bu gün Austin’den 29 yaşındaki Christian French ziyaretçi, çevre için üzerine düşeni yapmak için sınırı ziyaret ederken oradan alışveriş yaptığını söyledi.
“Bu dünyada çok fazla israf var, biliyor musun?” dedi, ekose bir etek, tişörtler ve diğer eşyalar da dahil olmak üzere arkadaşları ve ailesi için bir yığın kıyafet tutarak. “Güneş sönene kadar bize yetecek kadar giysi yaptılar bu dünyada. Burada o kadar çok şey var ki.”
Ludy’s’in sahibi Umair Pariyani, işinin yerel halka pazarlık yapmanın ötesine geçtiğini söyledi. Bay Pariyani, büyük kutu mağazalarından atılan ürünleri veya iadeleri ihracat için kategorilere göre plastik kaplara veya balyalara ayıran 10’dan fazla kadın ve erkeğe işaret etti.
Görevi, hangi stillerin dünyanın hangi bölgelerinde daha iyi satış şansına sahip olduğuna karar vermeyi içerir. Mini etekler Japonya’da iyi gidiyor, dedi. Vücudun çoğunu kaplayan muhafazakar ürünler, Pakistan gibi yerlerde iyi gider.
Dos Imperios’ta, bir sınır çitinin net manzarasına sahip büyük bir depoda, birçok müşteri mallarını eve geri satmayı planlayan Meksika vatandaşlarıdır.
Salgının doruğundayken, çoğu Meksikalının Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat etmesine izin verilmedi. Ancak Biden yönetimi geçen yılın sonlarında aşılı yabancılar için seyahat kısıtlamalarını kaldırdığında, Meksika’nın Reynosa şehrinde yaşayan 53 yaşındaki Carmen Martinez gibi birçok kişi finansal bir yaşam çizgisini yeniden keşfetti.
Bu gün, Bayan Martinez, bir forkliftin, bir yığın kullanılmış giysiyi bir yığına ittiğini gördü. Evvel makine zemini temizledi, Bayan Martinez ve diğer birkaç kişi yığının üstüne tırmandı ve en iyi eşyalardan ilk dibleri almaya çalıştı. Bir kilim, bir çarşaf, mavi bir kolsuz bluz ve bir çift yazlık şortla sevişti.
Kilosu 35 sentle, yaklaşık 40 dolar harcamayı planladı ve belki de 10 dolar net kar elde etmeyi umuyordu. “Onları evimden satıyorum” dedi. “İnsanlar Amerikan markalarını satın almak istiyor. Her dolar yardımcı olur.”
Pilavını topladı ve uzun eve dönüş yolculuğuna hazırlandı. Ertesi gün, her şeyi yeniden yapmayı planladığını söyledi.
Alıntıdır
McALLEN, Teksas — Bir dağ giysisi, Juani Lira’nın minicik vücudunun yarısını belden aşağısını yuttu. Ancak 67 yaşındaki oyuncunun umurunda değildi. Bayan Lira, yapay elmaslarla süslenmiş bir çift siyah şortu yakından inceledi ve etkilenmeden arkasına fırlattı. Genç torunu için fazla gösterişli, diye mırıldandı.
Bayan Lira daha sonra uzun kollu, inci renginde bir bluz gördü, etiketi hala bozulmamış. Bingo. Sanki elinden bir şey kaçıyormuş gibi etrafına bakındı ve bluzu bir spor çantasının altına sıkıştırdı. Kilosu 71 sent olan Bayan Lira, McAllen şehir merkezindeki Ludy’s Ropa Usada’da 13 torununun çoğunu giydirecek kadar büyük bir yük toplamaya gidiyordu.
Çoğu kadın, bunaltıcı depoların içindeki büyük kumaş yığınlarını karıştıran insanların görüntüsü Rio Grande Vadisi’nde pek olağandışı değil.
Ülkenin her yerinde kullanılmış giyim mağazaları faaliyet gösterirken, ülkenin en fakir bölgelerinden birinde, dev ropa usada mağazaları – steroidlerle yapılan bir nevi tasarruf mağazaları – onlarca yıldır sınır yaşamının kültürel ve ticari manzarasının bir parçası olmuştur. .
Koronavirüs pandemisinin neden olduğu ek ekonomik altüst oluşla birlikte, mağazalar hem alışveriş yapılacak yerler hem de El Valle’nin sosyal ve ekonomik karışımının bir parçası haline geldi. yerliler bölgeyi arar. Alışveriş yapanlar, kelimenin tam anlamıyla pazarlık yapmak için saatler harcayabilir ve ara sıra Aeropostale veya Polo giysisini puanlayabilir. Bazıları seçim ürünlerini bit pazarlarında satıyor.
Geri dönüştürülmüş giysi tedarikçilerinden gelen teslimatlarla, büyük kutu mağazalarından atılan ürünler de dahil olmak üzere ülkenin her yerinden yük bırakan sonsuz bir kamyon geçit töreni. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Ropa usada mağazaları, onlarca yıldır sınır yaşamının tanıdık bir özelliği olmuştur. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Geri dönüştürülmüş giysi tedarikçilerinden teslimatların yapıldığı sonsuz bir kamyon geçit töreni, büyük kutu perakendecilerinden atılan ürünler de dahil olmak üzere ülkenin her yerinden yükler bırakıyor. Giysiler daha sonra, bazıları basketbol sahası büyüklüğündeki zeminlere atılıyor.
Tesiste satılmayan her şey kategorilere yığılır – kışlık giysiler, bebek giysileri, erkek gömlekleri, kadın kazakları – ve plastik kaplar ve balyalar içinde dünyanın dört bir yanındaki toplu alıcılara, Meksika’ya ya da Meksika’ya kadar gönderilir. Japonya kadar uzak.
Alışveriş yapanlardan genellikle buldukları her şey için pound başına 35 ila 71 sent arasında ücret alan işletmeler gözden kaçırılmaz. Meksika, Reynosa’dan Uluslararası Köprü’nün hemen ötesinde, sürücülere “ROPA USADA” diye bağıran ve “Pacas” veya toplu satışların satışını ilan eden yüksek boyalı tabelalarla müjdelenen heybetli depolar ufukta görünüyor. Vadideki yaşamdan daha büyük varlıklarına rağmen, dükkanlar göreceli olarak karanlıkta çalışıyor.
Texas Rio Grande Valley Üniversitesi Sınır Ekonomik Araştırmaları Merkezi direktörü Salvador Contreras, birçok işlem nakit olarak yapıldığından, kağıt üzerinde bir iz bulmak genellikle zor, dedi.
Yine de, çok kuşaklı ailelerin genellikle aynı çatı altında yaşadığı ve çok mütevazı kaynakları esnetmeye ihtiyaç duyduğu ülkenin bir bölümünde popülerlikleri aşikardır. (McAllen bölgesindeki işsizlik oranı yakın zamanda yüzde 8’i geçti, Teksas’ın geri kalanındaki oranın neredeyse iki katı).
Bazıları Rio Grande’den sadece bir mil uzakta olan ropa usada depolarına yapılan birkaç ziyaret sırasında mağaza işletmecileri işlerini ve müşterilerinin mahremiyetini koruyorlardı. Fotoğrafları yasaklayan işaretler genellikle girişe asıldı, bu da atılan giysiler için alışveriş yapmanın damgasının devam ettiğini hatırlattı. Bazı insanlar yüzlerini giysi yığınlarına gizledi ve bazıları göz temasından kaçındı.
Ancak uzun süredir ropa usada alışverişi yapan 64 yaşındaki Angelica Gallardo gibi diğerleri, geçinmek için mücadele etmenin ve büyüyen klanınızı giydirmek için elinizden gelenin en iyisini yapmanın utanılacak bir şey olmadığını hissettiler. Bayan Gallardo, sonsuz bir potansiyel satın alma yığınını titizlikle incelemek için saatler harcıyor. “Kazmak zorundasın!” dedi.
Tesiste satılmayan her şey kategorilere ayrılır – kışlık giysiler, bebek giysileri, erkek gömlekleri, kadın kazakları – ve yurt dışına plastik olarak gönderilir kaplar ve balyalar. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Angelica Gallardo, 1970’lerden beri ropa usada mağazalarında alışveriş yapıyor. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Gallardo, Wal-Mart veya Target gibi bir zincir mağazada tek bir giyim eşyası için 20 ila 30 dolar harcamanın anlamsız olduğunu söyledi. “‘Ta’ muy caro” – çok pahalı – dedi elleriyle işaret ederek. Onun yedek parası yok. Bayan Gallardo, McAllen’daki ofisleri temizleyerek yarı zamanlı çalışarak saatte 9 dolar kazanıyor.
Ms. 1970’lerden beri ropa usada satış noktalarında alışveriş yaptığını söyleyen Gallardo, “pila”dan “iyi şeylere”, yani yığına keskin bir bakış geliştirdi. “Delikleri olan ya da gerçekten kullanılmış görünenler burada kalsın,” dedi.
Parlak renkler gözünü alıyor. Giysilere basılan popüler kültür karakterlerinin görüntüleri de öyle. Mart ayının sonlarında bir gün, Bayan Gallardo, kargaşanın kenarındaki soğuk betonun üzerine oturdu ve bir beş yaşını kutlamaya hazırlanan biri de dahil olmak üzere 11 torununu düşünerek özenle bir eşyayı aldı.
“Yıldız Savaşları”ndan bir droid görüntüsü olan tek bir çorap buldu. Torunum buna bayılacak, dedi. “Diğeri nerede?”
Kolunu yığına soktu ve muzaffer bir gülümseme paylaştı. “Ahí ‘ta”, işte burada, dedi onu bulduğunda.
Aramasına ara verdi ve tanıdık bir yüz için odayı taradı, ancak pamuk, polyester, kot, dantel ve deri denizi arasında yalnızca rastgele hareket eden kolları ve sallanan başların üstlerini görebildi.
Ama sonra neşesi Lira Hanım’ın dikkatini çekti. Diğer kadınlar başlarını kaldırdı.
Bayan Gallardo, güllerle süslenmiş bir masa örtüsüne benzeyen eteği açtı.
“Bu, Quinceañera için harika,” dedi Bayan Lira, Bayan Gallardo’nun torununu kastederek.
Bayan Lira’nın kendi mücevherlerini, siyah bikini altı ve beyaz üstünü bulması sadece birkaç saniye sürdü. Yaz köşede, dedi.
“Ben bunları giymem!” dedi Bayan Gallardo. “Ben bir büyükanneyim.”
“Plajda yaparım,” diye yanıtladı Bayan Lira, giysilere sarılarak. İkisi de bir kahkaha paylaştı.
Bayan Gallardo, yaklaşık 30 pound kıyafet için 24 dolar ödedi. Bayan Lira, yaklaşık 6 dolara sekiz pound verdi.
Meksika’da kullanılmış giyim işi yapan ve satan Alexis Ríos, Hidalgo’da 100 kiloluk demetler halinde konacak kıyafetleri sıralıyor, Texas Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Jonathan A. García, 20, Ludy’s Ropa Usada’da bir demet giysi yapıyor. Kredi… The New York Times için Verónica G. Cárdenas
Ropa usada mağazalarından alışveriş yapan herkes bunu ekonomik nedenlerle yapmaz. Bu gün Austin’den 29 yaşındaki Christian French ziyaretçi, çevre için üzerine düşeni yapmak için sınırı ziyaret ederken oradan alışveriş yaptığını söyledi.
“Bu dünyada çok fazla israf var, biliyor musun?” dedi, ekose bir etek, tişörtler ve diğer eşyalar da dahil olmak üzere arkadaşları ve ailesi için bir yığın kıyafet tutarak. “Güneş sönene kadar bize yetecek kadar giysi yaptılar bu dünyada. Burada o kadar çok şey var ki.”
Ludy’s’in sahibi Umair Pariyani, işinin yerel halka pazarlık yapmanın ötesine geçtiğini söyledi. Bay Pariyani, büyük kutu mağazalarından atılan ürünleri veya iadeleri ihracat için kategorilere göre plastik kaplara veya balyalara ayıran 10’dan fazla kadın ve erkeğe işaret etti.
Görevi, hangi stillerin dünyanın hangi bölgelerinde daha iyi satış şansına sahip olduğuna karar vermeyi içerir. Mini etekler Japonya’da iyi gidiyor, dedi. Vücudun çoğunu kaplayan muhafazakar ürünler, Pakistan gibi yerlerde iyi gider.
Dos Imperios’ta, bir sınır çitinin net manzarasına sahip büyük bir depoda, birçok müşteri mallarını eve geri satmayı planlayan Meksika vatandaşlarıdır.
Salgının doruğundayken, çoğu Meksikalının Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat etmesine izin verilmedi. Ancak Biden yönetimi geçen yılın sonlarında aşılı yabancılar için seyahat kısıtlamalarını kaldırdığında, Meksika’nın Reynosa şehrinde yaşayan 53 yaşındaki Carmen Martinez gibi birçok kişi finansal bir yaşam çizgisini yeniden keşfetti.
Bu gün, Bayan Martinez, bir forkliftin, bir yığın kullanılmış giysiyi bir yığına ittiğini gördü. Evvel makine zemini temizledi, Bayan Martinez ve diğer birkaç kişi yığının üstüne tırmandı ve en iyi eşyalardan ilk dibleri almaya çalıştı. Bir kilim, bir çarşaf, mavi bir kolsuz bluz ve bir çift yazlık şortla sevişti.
Kilosu 35 sentle, yaklaşık 40 dolar harcamayı planladı ve belki de 10 dolar net kar elde etmeyi umuyordu. “Onları evimden satıyorum” dedi. “İnsanlar Amerikan markalarını satın almak istiyor. Her dolar yardımcı olur.”
Pilavını topladı ve uzun eve dönüş yolculuğuna hazırlandı. Ertesi gün, her şeyi yeniden yapmayı planladığını söyledi.
Alıntıdır