Hayatın Anlamını Ararken? Benimle Maymun Barlarında Buluş.
Julian Shapiro-Barnum yaratıcı bir enerjiyle dolup taşıyor, çoğu zaman Moleskine’inde yeni projeler için fikirler karalıyor, tıpkı başkalarının alışveriş listesine öğeler ekleyebileceği gibi. 2021’de Boston Üniversitesi’ndeki BFA oyunculuk programından mezun olmasına rağmen, asla şöhret istemediğini söyledi.
Manhattan’ın West Village semtindeki bir kafede “Ama izleyicileri gerçekten seviyorum” dedi. Enerji seviyeleri bunu yalanlasa da, hiç kahve içmedi; onun yerine bitki çayı içti.
Oluşturduğu ve ev sahipliği yaptığı “Recess Therapy”, 2021’deki başlangıcından bu yana bir milyondan fazla Instagram takipçisi topladı. Bu platformdaki kısa video kliplerde ve uzun YouTube bölümlerinde New Yorklularla röportaj yapıyor. 2-9 yaş arası, uğursuz ve anlamsız konularda: iklim değişikliği, aşk, ekonomi, pantolonuna işemek. Sonuçlar dönüşümlü olarak – veya bazen aynı anda – derin, histerik, sakarin, özdeyişsel, rapsodik, döngüsel ve dengesiz, Charles Schulz’un “The Doctor Is In”inin bir tür zamansız-henüz uyanmış Nesil Alfa versiyonu.
Pensilvanya Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan ve onu yetiştiren üç anne ve iki babadan oluşan beş eşcinsel ebeveynden biri olan Sophia Lee, “Diğer insanlarla olan etkileşimlerinden her zaman çok dışa dönük ve enerjik olmuştur” dedi. küçük ikiz kardeşleri Brooklyn’de üç evde. “7 ya da 8 yaşındayken akşam yemeği için dışarı çıktığımızda, yemek boyunca Julian kalktı ve etrafta dolaştı ve sonunda her masadaki herkesle konuştu. Ona Her Yerin Belediye Başkanı diyeceğimiz konusunda şaka yapardık.”
Daha 3 yaşındayken, kendisi ve ebeveynleri için karakter çalışmaları yapardı. Bayan Lee’nin eşi ve aile hukuku avukatı Nicole Barnum, “Bizden sokakta yeni tanıştığı iki yabancı gibi davranmamızı istedi” dedi. ‘Ailemi kaybettim’ derdi. Sence gelip senin evinde yaşayabilir miyim?”
“Bunun ‘teneffüs terapisi’ olarak adlandırılmasının nedeni, asıl fikir, uğraştığım şeyleri çocuklara getirecek olmamdı. ve onlardan tavsiye alın,” dedi Bay Shapiro-Barnum. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Shapiro-Barnum’un resmi performans tarihi, okulunda bir doğaçlama sınıfı ile üçüncü sınıfta başladı. Oradan spiral çizdi. Bayan Lee, “Gerçekten tek bir yaratım biçimine girer ve onu bir düzeye getirirdi: stop-motion animasyon, kuklalar, müzikal tiyatro, doğaçlama, normal tiyatro” dedi. “Bir çeşit seri tekeşli biriydi.”
Bağlantı kurma arzusu açgözlü ama saldırgan değil. Samimi, neredeyse saf, sınırsız meraktan kaynaklanıyor. Üniversiteden sınıf arkadaşı ve ara sıra işbirlikçi olan Charlotte Weinman, “Gerçekten amansız bir yaratıcı” dedi. “Her zaman bir fikri vardır ve büyük bir takipçisi vardır.”
“Recess Therapy” bu kavramlardan biriydi. Bay Shapiro-Barnum, 2020’nin başlarında, üniversitenin üçüncü yılında Madrid’de sanat tarihi okurken, şehri keşfetmek ve İspanyolca pratiği yapmak için alışılmış bir şekilde yabancılarla konuştu. “Bu yaratıcı rönesansı yaşıyordum” dedi. “Ve sonra Covid geldi ve ben atıldım.” Brooklyn’e döndükten sonra, babalarıyla bir araya geldi ve Black Lives Matter protestolarına katıldı.
Pandemi krizleri ve sosyal adalet hareketinin ortasında siyaseti ve performansı bir araya getirme arzusu, sık sık sosyal medya üzerinden bir dizi güncel video röportaj projesi oluşturmasıyla sonuçlandı. yabancılar, genellikle dışarıda. İlki, babalarıyla birlikte çektiği ve pandeminin başlangıcına ve insani bağlantı kapasitemize ne yaptığına baktığı “Sosyal Mesafe” adlı senaryolu bir talk şovdu.
Ardından, “Şu Anda Nasılsın? ,” , yoldan geçenleri hayatlarını ve mücadelelerini tartışmak için kendisine katılmaya ikna etti. Ardından, insanlar arasındaki ayrımları ortadan kaldırmayı içeren “İlgileniyorum” adlı bir sokak köşesi doğruluk mu cesaret mi gösterisi vardı.
22 yaşındaki Bay Shapiro-Barnum, “Sokakta böyle aç bir yolculuktaydım” dedi. “Harika değildi, röportaj işinde oldukça yeniydim. Ama bu beni gerçekten dışarı çıkıp insanlarla hayatları ve hikayeleri hakkında konuşmayı sevme yolunda başlattı.”
Babaları – Yivo Yahudi Araştırmaları Enstitüsü’nde ses arşivcisi ve Klezmer grubu Klezmatics’in baş şarkıcısı Lorin Sklamberg ve kurban hizmet ajansı Safe Horizon’un genel danışmanı Michael Williams – büyülenmişlerdi. bu evrim. Bay Sklamberg, “Bir bakıma gerçekten çiçek açtı, – sanattaki çoğumuz gibi – talihsiz bir durumu üstleniyor ve buna rağmen gelişiyor, dedi.
Çevrimiçi bir içerik prodüksiyon şirketi olan Doing Things Media için köpek videolarını düzenlediği bir yan konser sırasında, sahip olduğu bir konsepti canlandırdı: pandeminin tedirginliklerine rağmen oyun alanındaki çocuklar nasıl neşeli kaldılar – ve aslında nasıl yapabildiler? ona akıl hocalığı yap. Bay Shapiro-Barnum, “Buna ‘teneffüs terapisi’ denmesinin nedeni, asıl fikrin, mücadele ettiğim şeyleri çocuklara getireceğim ve onlardan tavsiye alacağım olmasıydı,” dedi.
Brooklyn’deki Prospect Park’ta “Recess Therapy” ekibi çekim yapıyor. Bay Shapiro-Barnum, “15 görüşme yapmak için genellikle dört buçuk saat harcıyoruz” dedi. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Bu konsepti, anlayışlı olan patronu Scott Dunn’a sundu. Bay Dunn, “Asla hiçbir yere gitmeyen iki sektör varsa, o da evcil hayvan alanı ve çocuk alanıdır” dedi. “Onunla bağdaştırılabilirlik var, sahiplik var, piyasa trendleriyle dalgalanmıyor.”
Bay. Dunn bir yapımcı, bir editör ve bir platform sağladı. Doing Things, on milyonlarca takipçisi olan düzinelerce popüler Instagram sayfası ürettiğinden, yeni projeleri çapraz tanıtabilir. Bay Dunn, “Bu şeyler çoğu zaman başarısız olur,” dedi. “Fakat insanların ‘teneffüs terapisini’ sevdiğini ve daha fazlasını istediğini çok çabuk öğrendik.”
Soğuk bir Cumartesi sabahı Grand Army Plaza çiftçi pazarında, Bay Shapiro-Barnum bir bölümü filme aldı. Koyu renk bir ressamın pantolonu, tel çerçeveli gözlükler ve çizgili bir ikinci el mağazası kazağı giymişti, biraz Waldo Nerede’nin hevesli yeğenine benziyordu.
O ve kameramanı Julia Ty Goldberg, başka bir üniversiteden sınıf arkadaşı, oyalandılar, ellerindeki serbest bırakma formları, vegan taco kamyonu veya organik keçi peyniri standı ile ailelere yaklaşıyorlar, cilasız içgörülerini sağlamak için istekli denekler arıyorlardı. arkadaşlık üzerine yaklaşan bir bölüm için.
“15 görüşme yapmak için genellikle dört buçuk saat harcıyoruz” dedi.
Daha önce programa katılan ancak bu çekim için zamanı olmayan bir çocuğu selamladılar. (“Recess Therapy”den bazı hayranların favorisi kabul ediliyor; en az bir tanesine, dedi Bay Shapiro-Barnum, influencer olarak fırsatlar teklif edildi.) Dış görünüşe sahip bir çocuğa çekildiler – tuhaf güneş gözlükleri ve çizmeler – ama geri çevrildiler. Bay Shapiro-Barnum bir çocuğu işaret ederek, “Sarı ceketli bir tane var,” dedi. Onu Prospect Park’a kadar kovaladılar, ses ve video ekipmanları sarkıyordu.
“Çocukları rahat hissettirmeyi, iyi görünmelerini ve eğlendiklerini hissettirmeyi seviyorum” Bay Shapiro -Barnum dedi. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Flatbush Bulvarı’nın orta yerinde, heykellerin önündeki banklarda çocuklarla buluştular. Bay Shapiro-Barnum görüşmecisinin mikrofonunu sihirli bir değnek gibi kullandı, onu dikkati dağıtmak, yönlendirmek, büyü yapmak ve ihsan etmek için kullandı. Mükemmel bir yönetmen, aydınlatmasını iki kez kontrol etti veya Bayan Ty Goldberg’in konumunu değiştirdi.
Bay Shapiro-Barnum, TikTok’un beslediği gibi yaklaşımlar arasında gezindi: aşırı soru sorma, taklit, aptal sesler. Bir noktada, kendisinin de yemek istediği bir çocukla arkadaş olup olamayacağını merak ederek bir kaplan gibi davrandı. Çocuk itiraz etti, tam olarak korkmadı. Arada bir tekrarı önerir, bir çocuktan bir soruyu tekrar yanıtlamasını ister ya da bir bölümün alıntıları olarak açıkça görebildiği replikleri söylerken yüzünü öne doğru çevirirdi.
Çocukluk (yanlış)kavrayışın karmakarışık portresini korumak için, ara sıra müdahaleyi savuşturmak zorunda kaldı. “Bazen anne babalar yön vermekten kendilerini alamazlar. “Dik otur.” ‘Gülümsemek.’ ‘Yüzündeki dondurmayı sil’” dedi Bay Shapiro-Barnum. “Biraz daha gayri resmi olmasını seviyoruz.” Bir çift genç kadın geçerken biri diğerine eğildi ve “Güldüğümüz çocuk videolarını Instagram’dan yapan adam bu” dedi.
Ebeveynlere neden bir yabancının çocuklarına ücretsiz olarak kamerayla erişmesine izin verdiklerini sorduğumda farklı yanıtlar aldılar. Biri, “Şovun büyük bir hayranıyım” dedi. “Çok hoş görünüyordu,” dedi bir başkası. Bir üçüncüsü, “Artık bu tür bir açık topluluk bağlantısına ihtiyacımız var” dedi. Bir önceki bölümde yer alan bir kızın babası, kızının aldığı takdire atıfta bulundu. “Yayınlandıktan sonra tüm okul bize geldi” dedi. “Ünlü gibiydi.” (Çekimden sonra kız bir ısmarlama istedi. Babası şaka yaptı: “100.000 beğeniye ulaştığında, bir çörek alabilirsin”.)
Bay Shapiro-Barnum genç denekleriyle internet altını ördü. Onların seviyesine indi – yere. Düşüncelerini tekrarladı, detaylandırmayı teşvik etti. Saçma sapan rifflerle enerjilerini alt üst etti. “Sadece bir giriş noktası alır,” dedi. “Sadece biraz arıyoruz.”
Bu kolaylığın bir kısmı, yıllarca küçük çocuklarla çalışmaktan geliyor. Bay Shapiro-Barnum, Philadelphia’daki bir tiyatro ve film şirketi olan MacGuffin’de küçük çocuklara doğaçlama öğretti. Ve ergenliğinde çok zaman geçirdiği genç kuzenlerinin enerjilerini toplamada yaratıcı bir güçtü. “Çocukları rahat hissettirmeyi, iyi görünmelerini ve eğlendiklerini hissettirmeyi seviyorum” dedi.
Brooklyn Defender Services’da avukat olan diğer annesi Lauren Shapiro da aynı fikirde. “Bence ‘teneffüs Terapisi’nde karşılaştığı yol onun doğasına uygun,” dedi. “O olumlu ve mutlu.” Bir vuruş bekledi. “Her ne kadar korku filmlerine ilgi duymuş olsa da.”
Bununla birlikte, her etkileşim o kadar çekici değildir. “Bazı ebeveynler şüpheci ve çok kaba” dedi. “Ve görüşmelerin yaklaşık üçte biri işe yaramıyor çünkü çocuk utangaç.”
Üstelik, izleyicisinin fandomu beklenmedik dönüşler alabilir. LGBTQ Pride ile ilgili bir bölüm, bazı iğrenç yorumlara yol açtı. Bay Shapiro-Barnum, “60.000 takipçi kaybettik” dedi. (Kişisel olarak pek çok nefret edeni engelledi.) Başka bir bölümde, gözlüklerini nazikçe çentikleyen bir çocuk vardı ve bazı izleyicilerin sertleşmesine neden oldu. “’Bu çocuk berbat’ yazdılar. Bu çocuğun kötü ebeveynleri var. Julian, seni seviyoruz!” dedi. “Onu hemen indirdim çünkü insanların benim savunmam için bir çocuğu açmaya istekli olmasından nefret ediyordum.”
Bay. Shapiro-Barnum, röportaj yaptığı kişilerden biriyle. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Shapiro-Barnum yeni keşfettiği istikrarın, yaratıcı özerkliğinin ve günlük işi olmadan kira yapabilme yeteneğinin tadını çıkarıyor. “YouTube, reklamlar aracılığıyla para kazanma işi var. Ve Instagram bir reklam şeyi sunmaya başlıyor ”dedi. “İki oda arkadaşım var ve pahalı zevklerim yok, bu da yardımcı oluyor. Ama yapmak istediğim şeyi yaparak geçimimi sağlayabiliyor olmam delilik.”
Yine de sıkışıp kalmaktan endişe ediyor. “Sadece çocukların alanında biri olarak algılanmak istemiyorum” dedi. “Ve ben yetişkinlere yönelik şeyler yapamamak istemiyorum, çünkü ayrıca çocuklarla çalışan insanların sterilize edilmelerine gerek olmadığını düşünüyorum.” Bell House, Tiny Cupboard veya Eastville gibi yerel kulüplerde annesinin kız arkadaşlarıyla seks yapmaya çalışmak veya sadakat kartıyla sayısız ailesi için tabut satın almak hakkında şakalar yaptığı “şehvetli stand-up komedisi” yapmaya devam etmeyi planlıyor. indirim. Ayrıca, daha fazla büyümüş sokak projelerini sürdürmek istiyor.
Ancak yüksek profilli çocuk medyası yapımcılarıyla toplantılardan ve tanınmış çocuk merkezli şirketlerle ücretli işbirliklerinden vazgeçmezken, “Teneffüs Terapisi”ni genişletiyor. “kavram. Çocuklarla ırk, cinsiyet ve cinsellik hakkında konuşmayı çok isterim” dedi. “Ve ben de yollarda ‘teneffüs terapisi’ almayı çok isterim – örneğin, farklı ülkelerde çocukluk üzerine bir Anthony Bourdain yapmak gibi.”
Charles Rogers veya John Cameron Mitchell’in kariyeri gibi çok yönlü bir yaratıcının kariyerini arzuluyor. “Sanatı demokratikleştirmek ve gerçek meseleler hakkında konuşmak” istiyor.
Ancak şimdilik başka önemli zorlukları var. “Ayrıca nasıl yetişkin olunacağını anlamaya çalışıyorum” dedi. Belki çocuklar ona bu konuda yardımcı olabilir.
Alıntıdır
Julian Shapiro-Barnum yaratıcı bir enerjiyle dolup taşıyor, çoğu zaman Moleskine’inde yeni projeler için fikirler karalıyor, tıpkı başkalarının alışveriş listesine öğeler ekleyebileceği gibi. 2021’de Boston Üniversitesi’ndeki BFA oyunculuk programından mezun olmasına rağmen, asla şöhret istemediğini söyledi.
Manhattan’ın West Village semtindeki bir kafede “Ama izleyicileri gerçekten seviyorum” dedi. Enerji seviyeleri bunu yalanlasa da, hiç kahve içmedi; onun yerine bitki çayı içti.
Oluşturduğu ve ev sahipliği yaptığı “Recess Therapy”, 2021’deki başlangıcından bu yana bir milyondan fazla Instagram takipçisi topladı. Bu platformdaki kısa video kliplerde ve uzun YouTube bölümlerinde New Yorklularla röportaj yapıyor. 2-9 yaş arası, uğursuz ve anlamsız konularda: iklim değişikliği, aşk, ekonomi, pantolonuna işemek. Sonuçlar dönüşümlü olarak – veya bazen aynı anda – derin, histerik, sakarin, özdeyişsel, rapsodik, döngüsel ve dengesiz, Charles Schulz’un “The Doctor Is In”inin bir tür zamansız-henüz uyanmış Nesil Alfa versiyonu.
Pensilvanya Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan ve onu yetiştiren üç anne ve iki babadan oluşan beş eşcinsel ebeveynden biri olan Sophia Lee, “Diğer insanlarla olan etkileşimlerinden her zaman çok dışa dönük ve enerjik olmuştur” dedi. küçük ikiz kardeşleri Brooklyn’de üç evde. “7 ya da 8 yaşındayken akşam yemeği için dışarı çıktığımızda, yemek boyunca Julian kalktı ve etrafta dolaştı ve sonunda her masadaki herkesle konuştu. Ona Her Yerin Belediye Başkanı diyeceğimiz konusunda şaka yapardık.”
Daha 3 yaşındayken, kendisi ve ebeveynleri için karakter çalışmaları yapardı. Bayan Lee’nin eşi ve aile hukuku avukatı Nicole Barnum, “Bizden sokakta yeni tanıştığı iki yabancı gibi davranmamızı istedi” dedi. ‘Ailemi kaybettim’ derdi. Sence gelip senin evinde yaşayabilir miyim?”
“Bunun ‘teneffüs terapisi’ olarak adlandırılmasının nedeni, asıl fikir, uğraştığım şeyleri çocuklara getirecek olmamdı. ve onlardan tavsiye alın,” dedi Bay Shapiro-Barnum. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Shapiro-Barnum’un resmi performans tarihi, okulunda bir doğaçlama sınıfı ile üçüncü sınıfta başladı. Oradan spiral çizdi. Bayan Lee, “Gerçekten tek bir yaratım biçimine girer ve onu bir düzeye getirirdi: stop-motion animasyon, kuklalar, müzikal tiyatro, doğaçlama, normal tiyatro” dedi. “Bir çeşit seri tekeşli biriydi.”
Bağlantı kurma arzusu açgözlü ama saldırgan değil. Samimi, neredeyse saf, sınırsız meraktan kaynaklanıyor. Üniversiteden sınıf arkadaşı ve ara sıra işbirlikçi olan Charlotte Weinman, “Gerçekten amansız bir yaratıcı” dedi. “Her zaman bir fikri vardır ve büyük bir takipçisi vardır.”
“Recess Therapy” bu kavramlardan biriydi. Bay Shapiro-Barnum, 2020’nin başlarında, üniversitenin üçüncü yılında Madrid’de sanat tarihi okurken, şehri keşfetmek ve İspanyolca pratiği yapmak için alışılmış bir şekilde yabancılarla konuştu. “Bu yaratıcı rönesansı yaşıyordum” dedi. “Ve sonra Covid geldi ve ben atıldım.” Brooklyn’e döndükten sonra, babalarıyla bir araya geldi ve Black Lives Matter protestolarına katıldı.
Pandemi krizleri ve sosyal adalet hareketinin ortasında siyaseti ve performansı bir araya getirme arzusu, sık sık sosyal medya üzerinden bir dizi güncel video röportaj projesi oluşturmasıyla sonuçlandı. yabancılar, genellikle dışarıda. İlki, babalarıyla birlikte çektiği ve pandeminin başlangıcına ve insani bağlantı kapasitemize ne yaptığına baktığı “Sosyal Mesafe” adlı senaryolu bir talk şovdu.
Ardından, “Şu Anda Nasılsın? ,” , yoldan geçenleri hayatlarını ve mücadelelerini tartışmak için kendisine katılmaya ikna etti. Ardından, insanlar arasındaki ayrımları ortadan kaldırmayı içeren “İlgileniyorum” adlı bir sokak köşesi doğruluk mu cesaret mi gösterisi vardı.
22 yaşındaki Bay Shapiro-Barnum, “Sokakta böyle aç bir yolculuktaydım” dedi. “Harika değildi, röportaj işinde oldukça yeniydim. Ama bu beni gerçekten dışarı çıkıp insanlarla hayatları ve hikayeleri hakkında konuşmayı sevme yolunda başlattı.”
Babaları – Yivo Yahudi Araştırmaları Enstitüsü’nde ses arşivcisi ve Klezmer grubu Klezmatics’in baş şarkıcısı Lorin Sklamberg ve kurban hizmet ajansı Safe Horizon’un genel danışmanı Michael Williams – büyülenmişlerdi. bu evrim. Bay Sklamberg, “Bir bakıma gerçekten çiçek açtı, – sanattaki çoğumuz gibi – talihsiz bir durumu üstleniyor ve buna rağmen gelişiyor, dedi.
Çevrimiçi bir içerik prodüksiyon şirketi olan Doing Things Media için köpek videolarını düzenlediği bir yan konser sırasında, sahip olduğu bir konsepti canlandırdı: pandeminin tedirginliklerine rağmen oyun alanındaki çocuklar nasıl neşeli kaldılar – ve aslında nasıl yapabildiler? ona akıl hocalığı yap. Bay Shapiro-Barnum, “Buna ‘teneffüs terapisi’ denmesinin nedeni, asıl fikrin, mücadele ettiğim şeyleri çocuklara getireceğim ve onlardan tavsiye alacağım olmasıydı,” dedi.
Brooklyn’deki Prospect Park’ta “Recess Therapy” ekibi çekim yapıyor. Bay Shapiro-Barnum, “15 görüşme yapmak için genellikle dört buçuk saat harcıyoruz” dedi. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Bu konsepti, anlayışlı olan patronu Scott Dunn’a sundu. Bay Dunn, “Asla hiçbir yere gitmeyen iki sektör varsa, o da evcil hayvan alanı ve çocuk alanıdır” dedi. “Onunla bağdaştırılabilirlik var, sahiplik var, piyasa trendleriyle dalgalanmıyor.”
Bay. Dunn bir yapımcı, bir editör ve bir platform sağladı. Doing Things, on milyonlarca takipçisi olan düzinelerce popüler Instagram sayfası ürettiğinden, yeni projeleri çapraz tanıtabilir. Bay Dunn, “Bu şeyler çoğu zaman başarısız olur,” dedi. “Fakat insanların ‘teneffüs terapisini’ sevdiğini ve daha fazlasını istediğini çok çabuk öğrendik.”
Soğuk bir Cumartesi sabahı Grand Army Plaza çiftçi pazarında, Bay Shapiro-Barnum bir bölümü filme aldı. Koyu renk bir ressamın pantolonu, tel çerçeveli gözlükler ve çizgili bir ikinci el mağazası kazağı giymişti, biraz Waldo Nerede’nin hevesli yeğenine benziyordu.
O ve kameramanı Julia Ty Goldberg, başka bir üniversiteden sınıf arkadaşı, oyalandılar, ellerindeki serbest bırakma formları, vegan taco kamyonu veya organik keçi peyniri standı ile ailelere yaklaşıyorlar, cilasız içgörülerini sağlamak için istekli denekler arıyorlardı. arkadaşlık üzerine yaklaşan bir bölüm için.
“15 görüşme yapmak için genellikle dört buçuk saat harcıyoruz” dedi.
Daha önce programa katılan ancak bu çekim için zamanı olmayan bir çocuğu selamladılar. (“Recess Therapy”den bazı hayranların favorisi kabul ediliyor; en az bir tanesine, dedi Bay Shapiro-Barnum, influencer olarak fırsatlar teklif edildi.) Dış görünüşe sahip bir çocuğa çekildiler – tuhaf güneş gözlükleri ve çizmeler – ama geri çevrildiler. Bay Shapiro-Barnum bir çocuğu işaret ederek, “Sarı ceketli bir tane var,” dedi. Onu Prospect Park’a kadar kovaladılar, ses ve video ekipmanları sarkıyordu.
“Çocukları rahat hissettirmeyi, iyi görünmelerini ve eğlendiklerini hissettirmeyi seviyorum” Bay Shapiro -Barnum dedi. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Flatbush Bulvarı’nın orta yerinde, heykellerin önündeki banklarda çocuklarla buluştular. Bay Shapiro-Barnum görüşmecisinin mikrofonunu sihirli bir değnek gibi kullandı, onu dikkati dağıtmak, yönlendirmek, büyü yapmak ve ihsan etmek için kullandı. Mükemmel bir yönetmen, aydınlatmasını iki kez kontrol etti veya Bayan Ty Goldberg’in konumunu değiştirdi.
Bay Shapiro-Barnum, TikTok’un beslediği gibi yaklaşımlar arasında gezindi: aşırı soru sorma, taklit, aptal sesler. Bir noktada, kendisinin de yemek istediği bir çocukla arkadaş olup olamayacağını merak ederek bir kaplan gibi davrandı. Çocuk itiraz etti, tam olarak korkmadı. Arada bir tekrarı önerir, bir çocuktan bir soruyu tekrar yanıtlamasını ister ya da bir bölümün alıntıları olarak açıkça görebildiği replikleri söylerken yüzünü öne doğru çevirirdi.
Çocukluk (yanlış)kavrayışın karmakarışık portresini korumak için, ara sıra müdahaleyi savuşturmak zorunda kaldı. “Bazen anne babalar yön vermekten kendilerini alamazlar. “Dik otur.” ‘Gülümsemek.’ ‘Yüzündeki dondurmayı sil’” dedi Bay Shapiro-Barnum. “Biraz daha gayri resmi olmasını seviyoruz.” Bir çift genç kadın geçerken biri diğerine eğildi ve “Güldüğümüz çocuk videolarını Instagram’dan yapan adam bu” dedi.
Ebeveynlere neden bir yabancının çocuklarına ücretsiz olarak kamerayla erişmesine izin verdiklerini sorduğumda farklı yanıtlar aldılar. Biri, “Şovun büyük bir hayranıyım” dedi. “Çok hoş görünüyordu,” dedi bir başkası. Bir üçüncüsü, “Artık bu tür bir açık topluluk bağlantısına ihtiyacımız var” dedi. Bir önceki bölümde yer alan bir kızın babası, kızının aldığı takdire atıfta bulundu. “Yayınlandıktan sonra tüm okul bize geldi” dedi. “Ünlü gibiydi.” (Çekimden sonra kız bir ısmarlama istedi. Babası şaka yaptı: “100.000 beğeniye ulaştığında, bir çörek alabilirsin”.)
Bay Shapiro-Barnum genç denekleriyle internet altını ördü. Onların seviyesine indi – yere. Düşüncelerini tekrarladı, detaylandırmayı teşvik etti. Saçma sapan rifflerle enerjilerini alt üst etti. “Sadece bir giriş noktası alır,” dedi. “Sadece biraz arıyoruz.”
Bu kolaylığın bir kısmı, yıllarca küçük çocuklarla çalışmaktan geliyor. Bay Shapiro-Barnum, Philadelphia’daki bir tiyatro ve film şirketi olan MacGuffin’de küçük çocuklara doğaçlama öğretti. Ve ergenliğinde çok zaman geçirdiği genç kuzenlerinin enerjilerini toplamada yaratıcı bir güçtü. “Çocukları rahat hissettirmeyi, iyi görünmelerini ve eğlendiklerini hissettirmeyi seviyorum” dedi.
Brooklyn Defender Services’da avukat olan diğer annesi Lauren Shapiro da aynı fikirde. “Bence ‘teneffüs Terapisi’nde karşılaştığı yol onun doğasına uygun,” dedi. “O olumlu ve mutlu.” Bir vuruş bekledi. “Her ne kadar korku filmlerine ilgi duymuş olsa da.”
Bununla birlikte, her etkileşim o kadar çekici değildir. “Bazı ebeveynler şüpheci ve çok kaba” dedi. “Ve görüşmelerin yaklaşık üçte biri işe yaramıyor çünkü çocuk utangaç.”
Üstelik, izleyicisinin fandomu beklenmedik dönüşler alabilir. LGBTQ Pride ile ilgili bir bölüm, bazı iğrenç yorumlara yol açtı. Bay Shapiro-Barnum, “60.000 takipçi kaybettik” dedi. (Kişisel olarak pek çok nefret edeni engelledi.) Başka bir bölümde, gözlüklerini nazikçe çentikleyen bir çocuk vardı ve bazı izleyicilerin sertleşmesine neden oldu. “’Bu çocuk berbat’ yazdılar. Bu çocuğun kötü ebeveynleri var. Julian, seni seviyoruz!” dedi. “Onu hemen indirdim çünkü insanların benim savunmam için bir çocuğu açmaya istekli olmasından nefret ediyordum.”
Bay. Shapiro-Barnum, röportaj yaptığı kişilerden biriyle. Kredi… The New York Times için Adam Powell
Shapiro-Barnum yeni keşfettiği istikrarın, yaratıcı özerkliğinin ve günlük işi olmadan kira yapabilme yeteneğinin tadını çıkarıyor. “YouTube, reklamlar aracılığıyla para kazanma işi var. Ve Instagram bir reklam şeyi sunmaya başlıyor ”dedi. “İki oda arkadaşım var ve pahalı zevklerim yok, bu da yardımcı oluyor. Ama yapmak istediğim şeyi yaparak geçimimi sağlayabiliyor olmam delilik.”
Yine de sıkışıp kalmaktan endişe ediyor. “Sadece çocukların alanında biri olarak algılanmak istemiyorum” dedi. “Ve ben yetişkinlere yönelik şeyler yapamamak istemiyorum, çünkü ayrıca çocuklarla çalışan insanların sterilize edilmelerine gerek olmadığını düşünüyorum.” Bell House, Tiny Cupboard veya Eastville gibi yerel kulüplerde annesinin kız arkadaşlarıyla seks yapmaya çalışmak veya sadakat kartıyla sayısız ailesi için tabut satın almak hakkında şakalar yaptığı “şehvetli stand-up komedisi” yapmaya devam etmeyi planlıyor. indirim. Ayrıca, daha fazla büyümüş sokak projelerini sürdürmek istiyor.
Ancak yüksek profilli çocuk medyası yapımcılarıyla toplantılardan ve tanınmış çocuk merkezli şirketlerle ücretli işbirliklerinden vazgeçmezken, “Teneffüs Terapisi”ni genişletiyor. “kavram. Çocuklarla ırk, cinsiyet ve cinsellik hakkında konuşmayı çok isterim” dedi. “Ve ben de yollarda ‘teneffüs terapisi’ almayı çok isterim – örneğin, farklı ülkelerde çocukluk üzerine bir Anthony Bourdain yapmak gibi.”
Charles Rogers veya John Cameron Mitchell’in kariyeri gibi çok yönlü bir yaratıcının kariyerini arzuluyor. “Sanatı demokratikleştirmek ve gerçek meseleler hakkında konuşmak” istiyor.
Ancak şimdilik başka önemli zorlukları var. “Ayrıca nasıl yetişkin olunacağını anlamaya çalışıyorum” dedi. Belki çocuklar ona bu konuda yardımcı olabilir.
Alıntıdır