Ona arabam diyorum ama gerçekte bu bir filo yönetim şirketi tarafından yönetilen ve bakımı yapılan bir Times arabası. 2011'de Teksas'ı takip etmeye başladığımda farklı bir araba kullanıyordum. Birkaç yıl sonra, 2014'te Malibu'yu aldım ve o zamandan beri benim sadık, kirli, sıradan ve bitkin arkadaşım oldu.
Teksas o kadar geniş, afetlere açık ve tarihle dolu ki, yeterli kapsama alanı sadece tekerlekler veya kanatlar değil aynı zamanda mobil bir ofis gerektiriyor. Malibu benimdi. Çakmağa takılan bir invertör, yolcu koltuğunu bir kabine dönüştürdü: Araba boştayken ve bilgisayarı şarj ederken ben oturup dizüstü bilgisayarımda çalışabiliyordum. Malibu'da birkaç kez seyahat ettiğim Houston ile El Paso arasındaki mesafe 747 mildir, bu da Times Meydanı'ndan Plainfield, Indiana'ya çok eyaletli bir sürüşe eşdeğerdir. Yani kendinizi rahat ettirmek en iyisi çünkü yol uzun, devlet de öyle.
Malibu'da uyudum, orada yemek yedim, röportajlar yaptım ve dizüstü bilgisayarıma hikayeler kaydettim. En az iki acil durum araba yıkama görevi vardı; biri kayınvalidem tarafından, diğeri ise misafir editör tarafından. 2016 yılında bir Cumartesi günü, Yargıç Antonin Scalia'nın, karımı ve iki çocuğumu Austin'deki bir cenaze törenine götürürken Batı Teksas'taki bir çiftlikte aniden öldüğü haberi geldi. Malibu Houston'a geri dönerken, oğlum ve kızım koltuğun arkasını tekmeleyerek kenara çektim, eşimle koltuk değiştirdim ve yolcu tarafından telefon görüşmeleri yaptım.
Geçen yıl Chambers County'deki Tropikal Buhran Imelda'yı kapsayan Malibu'yu neredeyse kaybediyordum çünkü aptalca sel sularına çok fazla sürdüm. Aşağıya baktığımı ve sanki alçaktaki Malibu aniden kırsal bir denize atılmış gibi etrafımda kahverengi su dalgaları gördüğümü hatırlıyorum. Kol dayanağındaki USB bağlantı noktasının tekrar çalışması günler sürdü.
Malibu'yu kimin daha iyi tanıdığını bilmiyorum – ben mi yoksa Houston'daki Kirby Drive'daki, en sevdiğim tamirhane olan Firestone Complete Auto Care'deki çalışanlar mı? Geçen gün eski makbuzlardan bazılarına bakıyordum. Gazetecilik ve otomotiv açısından bakıldığında, faturalar hikayenin arkasında bir tür hikayeydi.
Teksas o kadar geniş, afetlere açık ve tarihle dolu ki, yeterli kapsama alanı sadece tekerlekler veya kanatlar değil aynı zamanda mobil bir ofis gerektiriyor. Malibu benimdi. Çakmağa takılan bir invertör, yolcu koltuğunu bir kabine dönüştürdü: Araba boştayken ve bilgisayarı şarj ederken ben oturup dizüstü bilgisayarımda çalışabiliyordum. Malibu'da birkaç kez seyahat ettiğim Houston ile El Paso arasındaki mesafe 747 mildir, bu da Times Meydanı'ndan Plainfield, Indiana'ya çok eyaletli bir sürüşe eşdeğerdir. Yani kendinizi rahat ettirmek en iyisi çünkü yol uzun, devlet de öyle.
Malibu'da uyudum, orada yemek yedim, röportajlar yaptım ve dizüstü bilgisayarıma hikayeler kaydettim. En az iki acil durum araba yıkama görevi vardı; biri kayınvalidem tarafından, diğeri ise misafir editör tarafından. 2016 yılında bir Cumartesi günü, Yargıç Antonin Scalia'nın, karımı ve iki çocuğumu Austin'deki bir cenaze törenine götürürken Batı Teksas'taki bir çiftlikte aniden öldüğü haberi geldi. Malibu Houston'a geri dönerken, oğlum ve kızım koltuğun arkasını tekmeleyerek kenara çektim, eşimle koltuk değiştirdim ve yolcu tarafından telefon görüşmeleri yaptım.
Geçen yıl Chambers County'deki Tropikal Buhran Imelda'yı kapsayan Malibu'yu neredeyse kaybediyordum çünkü aptalca sel sularına çok fazla sürdüm. Aşağıya baktığımı ve sanki alçaktaki Malibu aniden kırsal bir denize atılmış gibi etrafımda kahverengi su dalgaları gördüğümü hatırlıyorum. Kol dayanağındaki USB bağlantı noktasının tekrar çalışması günler sürdü.
Malibu'yu kimin daha iyi tanıdığını bilmiyorum – ben mi yoksa Houston'daki Kirby Drive'daki, en sevdiğim tamirhane olan Firestone Complete Auto Care'deki çalışanlar mı? Geçen gün eski makbuzlardan bazılarına bakıyordum. Gazetecilik ve otomotiv açısından bakıldığında, faturalar hikayenin arkasında bir tür hikayeydi.